ماده ۶ – مطابق تبصره ذیل ماده ۶ قانون نحوه رسیدگی به تخلفات و اخذ جرائم رانندگی (مصوب خرداد ۱۳۵۰) و اصلاحیههای بعدی و ماده ۷۹ آئیننامه راهنمایی و رانندگی، اظهارنظر کارشناسی راجع به تصادفات رانندگی منجر به خسارت، جرح و یا فوت، به عهده افسران کارشناس راهنمایی و رانندگی است و از آنجائی که پس از وقوع تصادف، ارسال پرونده بدون اظهارنظر کارشناسی منجر به اطاله دادرسی و رفتوبرگشت غیرموجه پرونده میشود و از طرفی، بدون وجود نظریه کارشناس، اتخاذ تصمیم قضائی غیرمقدور یا مشکل خواهد بود؛ لذا دادستانهای محترم ضمن توجه به قانون استفاده ازنظر افسران راهنمایی و رانندگی در تصادفات وسایط نقلیه مصوب ۱۳۶۴/۹/۷ مجلس شورای اسلامی که مقرر میدارد: «بهجای استفاده از کارشناس رسمی دادگستری و همچنین جهت تسهیل امور مردم، دادگستری هر محل میتواند از یک یا چند نفر افسر کاردان فنی شهربانی و ژاندارمری که وارد بر امور تصادفات وسائط نقلیه میباشند، مجاناً استفاده نماید.» موظفاند با راهور ناجا، مستقر در حوزه قضائی مربوط هماهنگی و همچنین مراقبت نمایند تا:
پروندههای موضوع تصادفات رانندگی حتیالامکان از ابتدا با نظریه افسر کارشناس راهنمایی و رانندگی به دادسراها ارسال شود تا امکان صدور فوری قرار تأمین مناسب از سوی مقام قضائی میسر باشد.
در هر حوزه برای انتخاب کارشناس واحد یا هیئتهای کارشناسی، شماری از کارشناسان رشتههای گوناگون در نظر گرفته شود تا عنداللزوم در دسترسی قرار گیرند.
جهت تسریع در ارائه نظریات کارشناسی، در دستورهای قضائی، محدودیت زمانی برای اعلام نظریه کارشناسی، در نظر گرفته شود.
چنانچه سوء جریانی در این بخش وجود داشته باشد، ضمن انجام بازدیدها و بازرسیهای لازم، تذکرات مقتضی را صادر و اقدامات قانونی را به عملآورند.