ماده ۶ – اشخاص زیر را می‌توان به سردفتری دفترخانه اسناد رسمی تعیین نمود.
۲ – کسانی که دارای دو سال سابقه خدمات قضائی یا وکالت پایه‌یک دادگستری باشند.
ماده ۱۲ – اشخاص زیر را نمی‌توان به سمت سردفتری یا دفتر یاری انتخاب یا ابقاء کرد.
۱ – اتباع بیگانه.
۲ – کسانی که تحت قیمومیت یا ولایت هستند.
۳ – محکومین به انفصال دائم از خدمات دولتی یا قضائی یا وکالت دادگستری و همچنین محکومین به انفصال موقت از خدمات و مشاغل مزبور در مدت انفصال یا تعلیق.
۴ – محکومین به جنایات عمدی و محکومین به ارتکاب جنحه های منافی عفت و همچنین محکومین به جنحه هایی که مطابق قانون مستلزم محرومیت از بعضی حقوق اجتماعی مذکور در ماده ۱۵ قانون مجازات عمومی است و همچنین اشخاصی که احراز شود به اتهامات جنایات عمدی تحت محاکمه هستند.
۵ – اشخاص مشهور به فساد عقیده و معتادین به مواد مخدر و کسانی که فاقد صلاحیت اخلاقی باشند.
ماده ۱۵ – مشاغل زیر منافی شغل سردفتری و دفتر یاری است.
۱ – قضاوت و وکالت دادگستری و عضویت در مؤسسات دولتی و وابسته به دولت و شهرداری‌ها.
۲ – اشتغال به امر تجارت بنا به تعریف ماده یک قانون تجارت.
۳ – عضویت در هیئت‌مدیره و مدیریت عامل شرکت‌های تجاری و بانک‌ها و یا مؤسسات بیمه و مؤسسات دولتی و یا وابسته به دولت.
۴ – مدیریت روزنامه یا مجله اعم از مدیرمسئول یا مدیر داخلی و صاحب‌امتیاز و سردبیر (به‌استثناء نشریه کانون سردفتران و مجلاتی که صرفاً جنبه علمی داشته باشد).
ماده ۶۲ – سردفتران و دفتر یارانی را می‌توان برای عضویت هیئت‌مدیره کانون انتخاب نمود که حداقل دارای ۱۰ سال سابقه تصدی دفتر اسناد رسمی و دفتر یاری بوده و در پنج سال اخیر خدمت خود محکومیت انتظامی از درجه ۳ به بالا نداشته باشند. کسانی که دارای سابقه خدمت قضائی و یا وکالت دادگستری باشند سوابق قضائی و وکالت آن‌ها جزو ۱۰ سال مذکور منظور می‌گردد.
